Fran Alonso
MEXADA
Mexar é como escribir un bo poema. Ao rematalo, séntese un alivio inmenso, un alivio enorme que o corpo necesita imperiosamente. A poesía, que é subversiva, flexible
coma o chicle, ten propiedades diuréticas; alivia porque é un
magnífico tranquilizante sen prospecto. En doses altas, crea adicción ou
alerxias. A súa capacidade subversiva ou as súas reaccións alérxicas
permíntennos deitar unha ollada interpretativa, inqueda e oblícua sobre o noso tempo. E seguir mexando.
